Piscine Molitor Patel (Pi)
p.5-55, hoofdstuk 1-15
Hallo, ik ben Piscine Molitor Patel of gewoon Pi. Ik heb alles waar ik van dromen kan, alleen mijn naam zit niet echt mee. Op mijn eerste school had ik het daar redelijk moeilijk mee want alles is leuker dan al die spottende opmerkingen. Toen ik naar het volgende niveau ging had ik wel al het één en ander geleerd. Toen het mijn beurt was om me voor te stellen tijdens het appèl ging ik naar voor en schreef mijn naam en de wiskundige formule met de daarbij horende cijfers voor Pi op het bord. Vanaf die dag was ik van één last in mijn leven verlost.
Een groot deel van mijn leven is familie bestaande uit mijn papa, mijn mama, mijn broer en natuurlijk reken ik er ook mijn nonkel Francis Adirubasamy. Eigenlijk is oom Francis niet echt mijn nonkel, maar langs de andere kant zou ik hem niet anders kunnen zien. Hij was trouwens de man die me leerde zwemmen, want daar was hij mijn grootste voorbeeld in. Een ander groot deel uit mijn leven is natuurlijk de zoo van Pondicherry of onze zoo.
Zoals elk kind staat school ook nog centraal in mijn leven. En ik had geluk in mijn jeugd een paar goede leraren te treffen, mannen en vrouwen die mijn donkere hoofd binnenkomen en daar een lucifer aansteken. Een van hen was Satish Kumar, een geboren communist, atheïst en ook mijn biologie leraar. Toen ik hem tegenkwam in de dierentuin lichte hij niet alleen een lucifer op in mijn hoofd, maar een volledig haardvuur. Wie nog zo een indruk op me maakte was mijn vader, met als voorbeeld de keer dat hij ons, mijn broer en ik, liet toekijken hoe Richard Parker, een Bengaalse tijger, een geit verscheurde. Hoe verschrikkelijk dat ook was om naar te kijken, hoe gevaarlijk sommige dieren ook kunnen en zullen zijn, dieren blijven het grootste deel uit mijn leven.
Eerst en vooral vindt ik dit een hele goede samenvatting van het eerste deel van het boek. Je creëert meteen een duidelijk beeld over het personage en geeft echt het gevoel dat hij dit aan het schrijven is. Persoonlijk zou ik een groter deel samen hebben genomen om samen te vatten, maar ik begrijp dat je waarschijnlijk eerst een duidelijk beeld wou scheppen over je personage. Als ik iets zou moeten veranderen zou ik juist wat meer uitleg gegeven hebben over hoe Pi aan zijn naam is gekomen. Ik vindt dit een interessant gegeven. Ik zou ook duidelijker hebben gezegd waarom hij Piscine geen leuke naam vond. Voor de rest vindt ik dit wel een meer dan geslaagde samenvatting van het eerste deel.
BeantwoordenVerwijderenik vind, Joran! 1ste persoon enkelvoud ZONDER T!
VerwijderenDag Joran, ik wou inderdaad in mijn eerste blog me eerder concentreren op het schetsen van de achtergrond waarin Piscine opgroeide. Ik vond dit goed passen in het verhaal omdat je zo een goed beeld kan scheppen. Ik heb ook begrip voor jouw voorstel wat ik misschien ook wel had moeten doen, meer uitleg geven over hoe zijn naam tot stand gekomen is.
BeantwoordenVerwijderenMaar dit brengt het licht op een ander aspect van het boek. Omdat de inleiding ab avo is geschreven wordt je langzamerhand in het verhaal getrokken. Er moet veel worden uitgelegd en geschetst vooraleer de schrijver aan het eigenlijke verhaal kan beginnen. Hierdoor is het moeilijk om elk ding goed te belichten.
Maar dat de inleiding ab ovo is geschreven is natuurlijk polyinterpretabel, want elk goed verhaal speelt anders in iedere lezer zijn hoofd. Voor mij begint het verhaal niet bij de schrijver zelf maar begint het verhaal bij het verhaal zelf, als Piscine zijn eigen leven begint te schetsen als verteller.
Ook zijn de delen in de tegenwoordige tijd, waarin de schrijver met de oudere Piscine praat, ook wel leuk gevonden.